ชีวิตอมตะ ตื่นอยู่ รู้เห็น เป็นสุข
วันพฤหัสบดีที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2563
ห้วงเวลาไม่มีอยู่จริง
#ชีวิตอมตะ อายุขัยยืนยาว และก็มีความสุขด้วย เชื่อว่าอย่างนั้น
เมื่อกล่าวถึงอายุขัย ก็ต้องกล่าวถึงกาลเวลาอันเป็นสิ่งที่เกี่ยวเนื่อง
เมื่อใดมีใจเข้าไปที่สังเกตเหตุการณ์ใดๆร่วมกับ เกิดมีตัวเราเข้าไปแทรกแซงในเหตุการณ์นั้นๆ เมื่อนั้นย่อมเกิดเหตุมีเวลาขึ้น เหตุการณ์ที่กำลังดำเนินไปเราเรียกมันว่า ปัจจุบัน เหตุการณ์ที่ผ่านมาเราเรียกว่าอดีต มีห้วงเวลา มีอดีตมีอนาคต กาลเวลาย่อมแปรผันไม่มั่นคง มีอายุขัยอันจำกัด มีทุกข์เกิดแก่ตายเรื่อยไป
เมื่อใดมีใจเข้าไปที่สังเกตเหตุการณ์ใดๆร่วมกับ ไม่มีตัวเราเข้าไปหน่วงเนี่ยวเหตุการณ์ใดๆ เมื่อนั้นพ้นห้วงเวลา พ้นอดีตพ้นปัจจุบันพ้นอนาคต อยู่เย็นเป็น อนัตตกาล พ้นเวลา พ้นอายุขัยไม่จำกัดได้ นั่นจริงอยู่
ยามเมื่อใด #แสงเทียนส่องสว่าง #แสงไฟโนแมนติก แสงเหล่านั่นย่อมตกกระทบย่อมเกิดสีสัน วรรณะ อันเว้านูนในเรือนร่าง หลอกล่อให้นัย์ตาเสวยกามารมณ์อย่างต่อเนื่อง เมื่อนั้นมีความว่าเกิดมีตัวเราเข้าไปแทรกแซงในเหตุการณ์นั้นๆ ย่อมเกิดมีเวลา ชีวิตย่อมมีอายุขัยที่จำกัด
ยามเมื่อใด #แสงเทียนส่องสว่าง #แสงไฟโนแมนติก แสงเหล่านั่นย่อมตกกระทบย่อมเกิดสีสัน วรรณะ อันเว้านูนในเรือนร่าง เมื่อใดใจเธอมีอาการรู้เห็นใส่ใจโดยตลอด ในการของสีสันเป็นต้นนั้น เมื่อใดมีใจเข้าไปที่สังเกตเหตุการณ์ใดๆร่วมกับ ไม่มีตัวเราเข้าไปหน่วงเนี่ยวเหตุการณ์ใดๆ ความเปนอนันตกาลจึงบังเกิดขึ้น
ใจเธอมีอาการรู้เห็นใส่ใจโดยตลอด นั่นเป็นข้อความที่มีความยากในการอธิบาย มีอาการตรงข้ามกันกับ อาการหน่วงเนี่ยว
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในสีสันที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในเสียงที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในกลิ่นที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในรสอาหารที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในกายสัมผัสที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
เมื่อใด มีการหน่วงเนี่ยวสัมพันธ์ในใจที่มีอายุอันจำกัด ชีวิตย่อมถูกจำกัด
การหน่วงเนี่ยว สิ่งที่เป็นอมตะ พ้นอายุขัยนั่นเป็นสุขเป็นสิ่งที่ควรแสวงหา
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)